Hier weer even een kleine update vanuit SB.
We zijn het huis een beetje aan het aankleden aangezien er bijna niks staat, hangt of ligt.
In de woonkamer hebben we een zithoek gemaakt waar we in de avond gezellig tv kunnen kijken met z'n allen. En om de trapleuningen prachtige slingers!
In mijn nieuwe favoriete schommelstoel kan ik nu onbeperkt mijn lievelingsprogramma's kijken.
Ik ben onderhand al lekker aan het 'inburgeren' hier en leer steeds meer mensen kennen.
Inmiddels ben ik zelfs lid geworden van the gym hier op State St. Het is een mooie gym met alles wat je maar wil doen. Gister hebben we de klas Turbo Kick gevolgd wat echt een ramp was.
Het was een soort kickboksen maar dan zonder handschoenen etc.
Nu is hier voor mij alleen nog afwachten totdat mijn band knapt of uit zijn schroeven schiet, stuur afbreekt, ketting eraf vliegt of remmer doorbreken.
Het is hier nogal heuvelachtig dus elke keer als ik stijl naar beneden ga zie ik mezelf al languit liggen als iets van het bovenstaande gebeurt. Maar laten we het niet hopen.
Morgen moeten we naar school voor een soort extra introductiedag. We krijgen daar ontbijt, dan voorlichting voor International Students en dan nog een lunch. Heel gezellig omdat we dan weer allemaal nieuwe mensen zullen ontmoeten.
Ik zal snel even wat foto's toevoegen maar vergeet ze steeds te maken omdat ik nog zo aan het genieten ben van hoe mooi het hier is. Als je boven bij school staat kijk je uit over heel SB wat echt een prachtig gezicht is.
Dit is het voor nu weer even.
Tot snel.
Liefs,
Soof
Zelfs Choi komt na 6 maanden (zolang woont hij hier) zijn kamer uit omdat het steeds gezelliger wordt in huis.
Wat ook gezellig voor ons is omdat hij heel grappig is en bijna onverstaanbaar.
Ik ben onderhand al lekker aan het 'inburgeren' hier en leer steeds meer mensen kennen.
Inmiddels ben ik zelfs lid geworden van the gym hier op State St. Het is een mooie gym met alles wat je maar wil doen. Gister hebben we de klas Turbo Kick gevolgd wat echt een ramp was.
Het was een soort kickboksen maar dan zonder handschoenen etc.
Iedereen deed maar wat en het was niet echt bij te houden helaas. Omdat het dus niet echt goed gegeven werd ga ik het maar een andere keer proberen als het door iemand anders gegeven wordt.
Vandaag had ik een meeting met Chris, een personal trainer, waarmee ik een paar sessies train.
Ik moest behoorlijk zwoegen maar dat is natuurlijk wat ik wilde, dus niet zeuren en doorgaan ;)
De fietsen zijn trouwens echt een giller. Een tip: koop nooit je fiets bij Kmart of iets in die richting want het is echt vragen om moeilijkheden. Wat ons wel verbaasd want ze zien er echt goed uit. Maar niets is minder waar.
Het begon gister toen de achterband van Jaq opeens leeg liep. Heel onhandig want ze moesten naar school om iets in te leveren. Onderweg naar school dus weer naar Jim de fietsenmaker om hem te laten repareren. Jaq liet haar fiets achter en is verder naar school gelopen.
Op de terugweg van school naar huis kreeg Ger opeens een klapband. Dus, je raad het al, weer naar Jim.
Die zag ze natuurlijk alweer aankomen. Ondertussen was ik, zonder dat ik dit nog wist, ook naar Jim geweest om toch mijn stuur wat hoger te zetten. We hebben hier 0 gereedschap dus ik moest wel.
Een heel avontuur dus maar een wijze les voor de volgende keer.
Vandaag had ik een meeting met Chris, een personal trainer, waarmee ik een paar sessies train.
Ik moest behoorlijk zwoegen maar dat is natuurlijk wat ik wilde, dus niet zeuren en doorgaan ;)
De fietsen zijn trouwens echt een giller. Een tip: koop nooit je fiets bij Kmart of iets in die richting want het is echt vragen om moeilijkheden. Wat ons wel verbaasd want ze zien er echt goed uit. Maar niets is minder waar.
Het begon gister toen de achterband van Jaq opeens leeg liep. Heel onhandig want ze moesten naar school om iets in te leveren. Onderweg naar school dus weer naar Jim de fietsenmaker om hem te laten repareren. Jaq liet haar fiets achter en is verder naar school gelopen.
Op de terugweg van school naar huis kreeg Ger opeens een klapband. Dus, je raad het al, weer naar Jim.
Die zag ze natuurlijk alweer aankomen. Ondertussen was ik, zonder dat ik dit nog wist, ook naar Jim geweest om toch mijn stuur wat hoger te zetten. We hebben hier 0 gereedschap dus ik moest wel.
Een heel avontuur dus maar een wijze les voor de volgende keer.
Nu is hier voor mij alleen nog afwachten totdat mijn band knapt of uit zijn schroeven schiet, stuur afbreekt, ketting eraf vliegt of remmer doorbreken.
Het is hier nogal heuvelachtig dus elke keer als ik stijl naar beneden ga zie ik mezelf al languit liggen als iets van het bovenstaande gebeurt. Maar laten we het niet hopen.
Morgen moeten we naar school voor een soort extra introductiedag. We krijgen daar ontbijt, dan voorlichting voor International Students en dan nog een lunch. Heel gezellig omdat we dan weer allemaal nieuwe mensen zullen ontmoeten.
Ik zal snel even wat foto's toevoegen maar vergeet ze steeds te maken omdat ik nog zo aan het genieten ben van hoe mooi het hier is. Als je boven bij school staat kijk je uit over heel SB wat echt een prachtig gezicht is.
Dit is het voor nu weer even.
Tot snel.
Liefs,
Soof
Geen opmerkingen:
Een reactie posten